Historie

In 1985 begonnen Raymund, Mieke en Frans samen wat muziek te maken omdat er op zondagavond  niets bijzonders op televisie was. Ze begonnen met muziek die Frans en Mieke eerder met de band “De Bunglers” maakten omdat die voorhanden was. Het eerste optreden was op de zilveren bruiloft van de zus van Frans en langzaam werden het er meer. Omdat het oude Nederlandstalige liedjes waren vonden de optredens als vanzelfsprekend plaats in bejaardenhuizen, zoals dat toen nog heette. De naam Zand, Zeep en Soda ontstond vreemd genoeg pas een jaar later, maar verwijst naar een alledaags gebruiksartikel uit dezelfde tijd als de liedjes die gezongen werden.

Via mond-tot-mond reclame kwamen er steeds meer optredens en zodoende zijn Zand, Zeep en Soda helemaal toegespitst op spelen voor ouderen. Niet alleen in bejaardenhuizen, ook in verzorgingshuizen, gesloten afdelingen, ouderenbonden, samenwoningsverbanden voor ouderen, enzovoorts, enzovoorts. Er zijn zelfs meerdere CD´s uitgebracht en gezien de verkochte aantallen moeten die in veel bejaardenhuizen nog liggen en gebruikt worden.

Het heden

In 2004 en 2009 hebben we, op uitnodiging van het Oranje Comité van Tilburg, herdenkingsconcerten gegeven in de meeste verzorgingshuizen van Tilburg. Ook in 2014 werden we gevraagd en daarvoor moesten we een opvolger zoeken voor Frans. Dat was moeilijk, maar uiteindelijk was de oplossing dichtbij. Ronny, die vroeger al muziek maakte met Frans en Mieke bij “De Bunglers”, had wel zin om mee te doen. Het instuderen van de liedjes verliep vlot en deze herdenkingsconcerten waren een groot succes.

Dit succes smaakte naar meer, en inmiddels hebben we een paar mooie programma’s in elkaar gezet en ingestudeerd. Ook deze zijn weer helemaal toegespitst op ouderen. In 2024 hebben we al 16 concerten vastgelegd.

Want dat is ons doel, we willen graag ouderen een gezellige middag of avond bezorgen. Lekker meezingen, even alle zorgen vergeten en vooral ook, lachen. We praten de liedjes aan elkaar met veel humor en nodigen iedereen uit om lekker mee te doen.

Om iedereen te plezieren passen we ons graag aan. Onder andere door rustig te praten bij diegenen die het anders niet meer volgen kunnen. Zeker ook op gesloten afdelingen.

Dat dit goed lukt blijkt uit de reacties die we krijgen na een optreden. Niet alleen van de begeleiders en vrijwilligers, maar ook van de bewoners. Dit is voor ons een grote stimulans om door te gaan.